Een week terug sta ik in het recyclage park en gooi met een worp een kapotte plastieken kuip over de rand van een container. Mijn GSM valt uit mijn jaszak op de grond en het schermpje loopt traag vol met een vaste vloeistof. Dit was de laatste val die geen blijvende schade berokkende. Wat nu, we zijn bezig met een low impact project en proberen om geen nieuwe spullen meer te kopen. In de winkel nemen ze deze GSM nog terug en krijg ik er 10 euro voor als ik een nieuwe koop. Niet echt low impact maar wel recyclage, of toch het gevoel dat je iets goeds doet. Intussen kan ik nog wel bellen met de GSM, maar als een blinde. Ik zie niet wie me belt en kan de SMSjes niet lezen.
Ik besluit wat rond te vragen en mijn collega heeft nog een oude GSM (een nieuwer model van NOKIA dan dat ik had) van zijn zus. Voor 10 euro is hij van mij. Ik ben er extra blij mee, het koste me weinig en het werkt prima. Tot de batterij op ongelegen momenten begint uit te vallen. Had ik toch maar iets nieuws gekocht, alhoewel, misschien kan ik ergens een batterij vinden van iemand die zijn GSM ook liet vallen, of misschien is het wel een slecht contact dat te repareren valt. Ik houd hem nog even bij en zie wat ik kan vinden.
TOEVOEGING:
na eens een nachte lang met de oplader te hebben geslapen doet ie het prima!
No comments:
Post a Comment